Staw skokowy
Stopy, a przede wszystkim stawy skokowe, muszą przy każdym pojedynczym kroku wykonywać wiele złożonych zadań i umożliwiają szeroki zakres ruchów. Budowa stawu skokowego jest optymalnie dostosowana do jego różnych zadań – to mechanizm, w którym perfekcyjnie współpracują różne kości, mięśnie, więzadła i ścięgna.
Staw skokowy ciągle się porusza, a dodatkowo jest stale poddawany działaniu dużych sił. Tym ważniejsze jest więc odpowiednio wczesne leczenie urazów i związanej z nimi niestabilności więzadeł, ponieważ mogą one mieć poważne następstwa.
Przydatne informacje na temat bólu w stawie skokowym
Urazy stawu skokowego – lekceważone ryzyko
Stabilizację stawu skokowego zapewnia mocny aparat więzadłowy. Więzadła mają ograniczoną elastyczność, która wynosi tylko 3% ich pierwotnej długości. Aparat więzadłowy zabezpiecza staw skokowy od zewnątrz trzema pojedynczymi więzadłami. Stronę wewnętrzną wzmacnia zespół więzadeł w formie wachlarza. Skręcenie kostki na zewnątrz lub do wewnątrz powoduje nadmierne rozciągnięcie, a nawet zerwanie tych struktur.
Urazy mogą dotyczyć zarówno więzadeł wewnętrznych, jak i zewnętrznych, przy czym więzadła zewnętrzne ulegają uszkodzeniu znacznie częściej. Lekarze określają ten przypadek jako uraz supinacyjny (wygięcie kostki na zewnątrz). Każde naciągnięcie i każde naderwanie więzadeł może prowadzić do niestabilności i podatności na urazy w obrębie stawu skokowego, które następnie stają się przewlekłe, czyli trwałe, i powodują dalsze problemy.
Urazy / choroby
Więzadła stawu skokowego potrzebują ok. 9 miesięcy, aby całkowicie się ustabilizować i ponownie być w stanie udźwignąć ciężar ciała. Niecałkowite wygojenie więzadeł lub nieprawidłowe ustawienie stopy spowodowane np. przyjmowaniem postawy oszczędzającej w fazie regeneracji zwiększa prawdopodobieństwo skręcenia kostki lub utraty pewności kroku po urazie, zwłaszcza podczas uprawiania sportu lub chodzenia po nierównym podłożu.
Przewlekłej niestabilności więzadeł można w wielu przypadkach zapobiec, jednak urazy stawu skokowego i aparatu więzadłowego stopy zdecydowanie zbyt często pozostają nieleczone lub niedostatecznie leczone w fazie ostrej, tzn. bezpośrednio po wypadku. Pacjenci nie traktują swoich objawów poważnie lub zgłaszają się do lekarza zbyt późno. W efekcie w późniejszym etapie życia u co drugiej osoby pojawiają się problemy nie tylko ze stopą, ale również z innymi stawami.
Późne następstwo – artroza
Najczęściej nie jest to objaw starzenia!
W zdrowym stanie chrząstki stawowe ułatwiają ruch stawów i zapewniają amortyzację podczas chodzenia. Artroza to objaw zużycia tych powierzchni w stawie. Uszkodzenia chrząstek stawowych nie są spowodowane jedynie zużyciem związanym z wiekiem. Choroba zwyrodnieniowa stawu skokowego to często następstwo niedostatecznie zaleczonych urazów.
Kontuzja może doprowadzić do tego, że stopa będzie trwale poddawana niekorzystnym obciążeniom. Takie nieprawidłowe obciążenie trwające wiele lat skutkuje zużywaniem chrząstki, aż w końcu powierzchnie stawowe zaczynają ocierać się o siebie i powodują silny ból.
Im wcześniej wykryta zostanie niestabilność więzadeł lub rozpoczynająca się artroza, tym skuteczniej można im przeciwdziałać. Celem musi być jednak podjęcie wczesnych działań zapobiegawczych, które pozwolą uniknąć uszkodzenia chrząstki.
Warto wiedzieć
Urazy stopy należy niezwłocznie konsultować z lekarzem, który skrupulatnie zbada stopę. Szczególnie w przypadku bólu utrzymującego się przez dłuższy czas po rzekomo wyleczonych urazach wizyta u lekarza specjalisty jest absolutnie konieczna, aby zapobiec późniejszym powikłaniom.
Ortezy i stabilizatory miękkie – pomoc dla Twojego stawu skokowego
Ortezy i stabilizatory miękkie
Urazowi stopy często towarzyszy ból, obrzęk i zasinienie, co sprawia, że wielu pacjentów nieświadomie przyjmuje postawę oszczędzającą, której konsekwencją mogą być dalsze uszkodzenia. Ortezy i stabilizatory miękkie zapewniają optymalne wsparcie stawu skokowego podczas procesu gojenia.
Dla każdej fazy
Ortezy, które można nosić bezpośrednio po urazie, pomagają stabilizować, odciążać i prowadzić staw skokowy w ostrej fazie urazu. Orteza JuzoPro Malleo Xtec Light zapewnia maksymalny poziom funkcjonalności i komfortu noszenia, a przy tym jest precyzyjnie dostosowana do wymogów leczenia zachowawczego po urazie więzadeł.
W fazie mobilizacji staw skokowy wspierają stabilizatory miękkie, takie jak JuzoFlex Malleo Xtra Strong. Obejmują one staw skokowy i uciskają go. Efektem jest poprawa czucia głębokiego, stymulacja mięśni i stabilizacja stawu.
Przewlekła niestabilność górnego i dolnego stawu skokowego stanowią czynniki ryzyka powstania artrozy. Stabilizator JuzoFlex Malleo Xtra Anatomic można stosować właśnie w przypadku takich przewlekłych niestabilności więzadeł zewnętrznych i wewnętrznych w celu zapewnienia pacjentom niezbędnej stabilności stopy oraz zapobiegania zwyrodnieniu stawu skokowego. W ten sposób można uniknąć nieprawidłowych obciążeń, łatwiej ustępują również ewentualne podrażnienia stawu skokowego.
Przykłady ćwiczeń poprawiających stabilność stawu skokowego
Przygotowaliśmy dla Ciebie kilka ćwiczeń, które pozwolą wzmocnić staw skokowy lub pomogą szybciej wrócić do zdrowia po kontuzji. Są łatwe do wykonania i możesz je bez problemu włączyć do codziennego życia. W przypadku ostrego urazu konieczna jest konsultacja z lekarzem. Specjalista powie Ci, jakie ćwiczenia są dla Ciebie odpowiednie.
To ćwiczenie można wykonać na obie nogi (wersja łatwa) lub na jedną nogę (wersja trudna).
Wzmacnianie
2 x 15 powtórzeń
1a. Stań przednią częścią stóp na krawędzi stopnia (schodów), pięta w powietrzu.
1b. Opuść pięty najniżej, jak to możliwe
1c. Unieś pięty jak najwyżej, tak aby zakres ruchu był jak największy
2. Zamocuj taśmę terapeutyczną w odpowiednim miejscu i usiądź wygodnie, twarzą do opaski, np. na krześle. Taśma terapeutyczna powinna być napięta w pozycji neutralnej (kąt prosty pomiędzy stopą a podudziem). Utrzymując piętę w stabilnym położeniu, wykonaj ruch stopy na zewnątrz i powoli wróć do pozycji wyjściowej.
Percepcja
3. Stań przed lustrem i zamknij oczy. Trzymaj pięty prosto (brak „zgięcia” ścięgna Achillesa). Przenieś ciężar ciała z prawej stopy na lewą, a następnie z powrotem na środek. Teraz otwórz oczy i sprawdź położenie swoich stóp. Powtarzaj ćwiczenie do momentu, aż postrzeganie i rzeczywista pozycja stóp będą zgodne.
Mobilizacja
2 x 15 powtórzeń
4a. Umieść stopę na udzie i przesuń ją ręką w kierunku kolana, a następnie jak najdalej od kolana. Przytrzymaj stopę w pozycji końcowej przez kilka sekund.
4b. Jedną ręką przytrzymuj piętę, a drugą ręką poruszaj zewnętrzną część stopy na zewnątrz, następnie do wewnątrz. Przytrzymaj stopę w pozycji końcowej przez kilka sekund.
Poprawa funkcji sensomotorycznych
2 x ok. 10 do 15 sekund
5. Tocz stopą piłeczkę tenisową lub piłeczkę do masażu z wypustkami. W ćwiczeniu używaj również zewnętrznej i wewnętrznej części stopy. Dla porównania wykonaj ćwiczenie również na nodze bez urazu.
Stabilizacja
2 x 15 powtórzeń
6. Stań na jednej nodze i spróbuj obciążyć całą podeszwę stopy. Utrzymując górną część ciała w pozycji wyprostowanej lekko ugnij kolano, a następnie wróć do pozycji wyjściowej. W pozycji zgiętej kolano nie może wystawać poza palce ani być w żaden sposób skręcone.
Aby zwiększyć stopień trudności ćwiczenia, wykonaj je z zamkniętymi oczami. Dla porównania wykonaj ćwiczenie również na nodze bez urazu.